ΦΥΣΗ: Αηδόνι: Ο βασιλιάς των ωδικών πτηνών

Δεν το βλέπεις σχεδόν ποτέ, γιατί τραγουδάει τη νύχτα, από νωρίς το σούρουπο και όλη νύχτα, ασταμάτητα ως την αυγή. Κελαηδάει στο σκοτάδι λες και  να ντρέπεται η και να φοβάται το φως.

Και μέρα μπορεί να τ’ ακούσεις,  σπάνια όμως και όχι με την ίδια σαν της νύχτας φωνή. Ούτε και τότε θα μπορέσεις να το δεις ούτε και τη θέση του θα εντοπίσεις. Δύσκολα το βλέπεις γιατί και το χρώμα του μοιάζει με το περιβάλλον, και η λαλιά του σε ξεγελά.

Την ακούς πάντοτε από άλλη κατεύθυνση και ποτέ από την θέση που βρίσκεται το πουλί. Κι αν προσπαθήσεις να το ψάξεις την ώρα που κελαηδάει πάλι δεν θα το δεις, ενώ εκείνο  σε παρακολουθεί και σε βλέπει που το ψάχνεις. Κι αν κατά τύχη ψάχνοντας το βλέμμα σου πέσει πάνω του, τότε εκείνο σταματάει τη λαλιά και ξαναρχίζει αφού έχει φύγει το βλέμμα σου από πάνω του.

Το κοινό αηδόνι Luscinia megarhynchos είναι από τα πιο ξακουστά πουλιά που ανήκουν στην οικογένεια των τσιχλών. Πρόκειται για ένα πουλί από τα πιο αγαπημένα της Ελληνικής υπαίθρου που έχει συνδέσει το όνομά του με πολλούς μύθους, θρύλους και παραδόσεις.

Το γνήσιο αηδόνι είναι ένα μικρόσωμο πουλί, συνολικού μήκους περίπου 16,5 εκ. με άνοιγμα πτερύγων 24 εκ. Ζεί σε ρεματιές, δάση,κήπους με πυκνή βλάστηση, συχνά κοντά σε νερό, αλλά μπορεί να ζει και σε πιο άνυδρα μέρη που να έχει πυκνούς θάμνους. Είναι καλοκαιρινός επισκέπτης στην χώρα μας, από τα τέλη του Μαρτίου μέχρι τις αρχές του Σεπτέμβρη, όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με εύκρατο κλίμα, απ όπου και αποδημεί προς την Αφρική και την Νοτιοανατολική Ασία.

Δεν έχει εντυπωσιακό φτέρωμα. Γενικά έχει μουντά χρώματα, καφέ-κανελί ράχη με καστανοκόκκινο ουροπύγιο και ουρά. Η κοιλιά του είναι ωχρή γκριζωπή με πιο ανοιχτόχρωμο λαιμό, ενώ το στήθος του έχει ομοιόμορφο αμμόχρωμο μπέζ. Έχει μεγάλα μαύρα μάτια, τα οποία περιβάλλονται από αχνό λευκό δαχτυλίδι. Τα χρώματά του είναι τέτοια ώστε να μην ξεχωρίζει εύκολα από τους εχθρούς του. Είναι ένα πουλί που σπάνια το βλέπει το ανθρώπινο μάτι.

Το αηδόνι δικαίως κατέχει τον τίτλο του βασιλιά των ωδικών πτηνών μιάς και κανένα ωδικό πτηνό δεν το φτάνει σε γλυκύτητα και διάρκεια. Το μελωδικό του κελάηδημα ακούγεται κυρίως την εποχή του ζευγαρώματος και ειδικά το σούρουπο και τις νυχτερινές ώρες. Έχει κελάηδημα ηχηρό, μελωδικό, ποικιλόμορφο με μικρές ενδιάμεσες παύσεις και αποτελείται από τρίλιες, σφυρίγματα που μοιάζουν με φλάουτο και γαργαρίσματα. Έχει την ικανότητα να αλλάξει από είκοσι έως εικοσιτέσσερις στροφές. Συνήθως όταν κελαηδά, κάθεται σε ένα ψηλό κλαδί σε ανοιχτό μέρος για να μπορεί να αντιληφθεί τους εχθρούς του.

Τον Απρίλιο καταφθάνουν πρώτα τα αρσενικά αηδόνια για να βρουν το μέρος που θα μείνουν, και μια βδομάδα αργότερα έρχονται και τα θηλυκά. Το αηδόνι χτίζει την φωλιά του στο έδαφος σε σωρούς φύλλων ή λίγο ψηλότερα σε πυκνούς θάμνους για να μην διακρίνεται. Για το χτίσιμο της φωλιάς του χρησιμοποιεί φύλλα και ξερά χόρτα και την στρώνει με πούπουλα. Το θηλυκό γεννά τον Μάιο 4-5 αυγά με καστανό λαδί κέλυφος, τα οποία επωάζει για δύο εβδομάδες. Όταν “απογαλακτιστούν” οι πρώτοι νεοσσοί και το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες, μπορεί να κάνει και δεύτερη επώαση σε διάστημα λιγότερο των δυο μηνών μετά την πρώτη. Τα μικρά αναπτύσσονται τόσο γρήγορα που μπορούν και συμμετέχουν στη φθινοπωρινή μετανάστευση.

Τα αηδόνια τρέφονται με έντομα και νύμφες εντόμων, κάμπιες, σκουλήκια, μικρές αράχνες και ρόγες.

Να κελαηδάει μόνο του δεν θα τ’ ακούσεις, γιατί ποτέ δεν κελαηδάει ένα, από δυο και πάνω λες και συναγωνίζεται το ένα τ’ άλλο και μέσα στη νύχτα όλη τη νύχτα απ’ αυτόν τον συναγωνισμό βγαίνει μια πανδαισία μουσικής ως το πρωί.

Το καθένα ξεκινάει τη λαλιά του αφού έχει σταματήσει το προηγούμενο, με μικρά διαστήματα σιγής μεταξύ τους λες και θέλουν να δώσουν χρόνο στους ανύπαρκτους κριτές τους.

Τα λένε μεταξύ τους ρωταπαντώντας το ένα τ’ άλλο, ποιος ξέρει τι;

Και το τραγούδι τους ταιριάζει πάντα με την διάθεση και τις σκέψεις αυτών που τ’ ακούνε. Ύμνος στον έρωτα και την αγάπη για τούς ερωτευμένους, για όσους και όσες αγαπούν και ξαγρυπνούν ξενυχτώντας, παρήγορο κι ανακουφιστικό τραγούδι για τους πονεμένους.

Τα αηδόνια αναπαράγονται σε όλα τα ηπειρωτικά και στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, όπου κατά τόπους είναι κοινά πτηνά. Στην Κ. Ελλάδα, τα πρώτα αηδόνια ακούγονται ήδη από τα τέλη Μαρτίου, ενώ οι αφίξεις από τα αφρικανικά εδάφη συνεχίζονται μέχρι τον Μάιο. Υπάρχουν διαφορές στην άφιξη των πτηνών σε απομακρυσμένες, μεταξύ τους, περιοχές (λ.χ. στην Κρήτη σε σχέση με την Θράκη). Η φθινοπωρινή αποδημία ξεκινάει από τα μέσα Αυγούστου και συνεχίζεται μέχρι τον Οκτώβριο, αλλά τα περισσότερα πουλιά έχουν αναχωρήσει μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.

ΠΗΓΕΣ

wikipedia

stagonnews

odikapoulia

 

The post ΦΥΣΗ: Αηδόνι: Ο βασιλιάς των ωδικών πτηνών first appeared on Ειδήσεις και Νέα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.

from Ειδήσεις και Νέα από την Ελλάδα και τον Κόσμο